Informatyka UJ forum

Stefan

No właśnie, seks to nie opowieść z kolorowych gazet pod tytułem: "110 seks trików". To, co dzieje się w łóżku jest prostym przełożeniem tego, co dzieje się w związku. W związku jest dobrze, to i włóżku jest porozumienie, o ile się chce rozmawiać, odrykwać swoje potrzeby, starać się zrozumieć, a nie oczekiwać od razu 100% satysfakcji. Z drugiej strony: jeśli w związku się coś nie układa, lub są jakieś schowane urazy, to nie ma wyjścia: w łóżku wszystko wyjdzie na jaw. Ja za to, za dziecinadę uważam "próbowanie" się i oczekiwanie, że w łóżku będzie zawsze super. Odkrywanie seksualności jest piękne, więc chcę to robić z moją żoną. Nie sądzę, by pominęło mnie coś, co mają osoby współżyjące przed małżeństwem. Jeśli się to robi w atmosferze miłości, to przecież nie ma tam nic, co w jakikolwiek sposób mogłoby rzutować na pożycie. Wszyscy są mocni w słowach, jeśli chodzi o "kocham", ale czemu tak wiele nie potrafiłoby pracować nad rozwojem seksualności? Seks przed ślubem to uciekanie od odpowiedzialności - bo gdy coś będzie nie tak, zawsze można uciec - i nie przekonuje mnie argumentacja, że "ja to robię dla tej drugiej osoby". Zadziwiająca jest nieszczerość: "tak, jestem gotowy na seks z tą osobą", ale "nie, nie jestem gotowy na małżeństwo z tą osobą". Takie postępowanie jest dla mnie niedopuszczalne, bo oznacza traktowanie seksu jako zabawkę z wyjściem bezpieczeństwa pt "wybacz, ale nie pasujemy seksualnie, żegnaj". A o miłości, która potrafi kochać nawet, gdy partner nie potrafi dać zaspokojenia seksualnego już się wypowiadałem. Edit: Dorota, jeśli budujesz na fundamencie miłości, która jest warunkowa, to nawet najlepszy cement Ci nie pomoże...

::Reksio::

@ Stefan:

Spectro

@Stefan:
Cieszę się, że jednak postanowiłeś wypowiedzieć się i przedstawić własne poglądy, które szanuję i większości się z nimi zgadzam (podobnie z argumentami Robsona). Być może rzeczywiście nie miałeś zamiaru nikogo olewać, ale już na pewno chciałeś się wycofać z dyskusji z powodu braku odpowiedniej powagi dyskusji. Być może jestem przewrażliwiony na tym punkcie, ale odebrałem to jako "ja wiem swoje i nic wam do tego" :? .

@Reksio:
No, teraz zdecydowanie przesadziłeś z tonem wypowiedzi. Nie można obrażać samych dyskutantów, co najwyżej można próbować obalić ich poglądy. Ty jednak przekroczyłeś tą śliską granicę i cieszę się, że przynajmniej to zauważyłeś. Bo sam poczułem się urażony po określeniu katolików jako debili i księży jako idiotów :? .

Tyle o wrażeniach na temat dyskusji. Teraz przejdę do sedna.

Odnośnie dopasowania seksualnego, to mam wrażenie, że zarówno Dorota, jak i Reksio nie wzięli pod uwagę czynnika empatii. Przyczyna niedopasowania seksualnego tkwi w psychice i można z nią sobie poradzić, jeżeli druga osoba nas naprawdę kocha. Wystarczy szczera rozmowa, nawet kłótnia - oczyści atmosferę i umożliwi przynajmniej pobieżne poznanie głęboko skrywanych odczuć drugiej osoby. Często odnoszę wrażenie, że większość związków rozpada się z powodu niedostatku albo braku komunikacji między partnerami.

Czy miłość rzeczywiście może mieć swój początek, kiedy poczuję się silne pożądanie do jeszcze nie do końca mi znanej osoby? Zabawne, ale pewnie jakieś 2 lata temu bym się zgodził z Reksiem. Jednak na własnej skórze przekonałem się, że tak być nie musi. Namiętność jest najsilniejszą ludzką motywacją, ale nie jedyną ;) . Miłość, która zrodziła się z przyjaźni, też więc może być szczera.

Stefan

Robson

@Reksio: Akurat pożadanie jest bardzo krótkotrwałym "motorem napędowym". Pozwala nam po prostu stanąc do walki o partnera, o to aby wypaść przy nim/niej jak najlepiej, zeby pokazać siebie z najlepszej strony i po prostu zwrócić jego/jej uwagę. Tu masz rację ze w tak okreslonej miłości odgrywają najwyższą rolę instynkty, to co jest najbliższe najczystszej formie natury. Ale to czesto przemija, to tak zwana chemia, hormony itp. Dla mnie słowo miłość = przyjaźn. Np. Chrystus mówił o swoich uczniach ze ich miłuje, bo byli jego przyjaciółmi. Mozna kochać ludzi bez pożadania. Pożadanie jest cechą, która dotyczy tylko naszego partnera życiowego. Tu masz rację ze bez miłości fizycznej zaden prawdziwy zwiazek sie nie obejdzie (albo bedzie po prostu wielka próbą miłości = przyjazni dla obu osób... tak jak pisał Stefan w przypadku np. choroby). Dlatego seks bez przyjaźni miedzy partnerami nie jest dla mnie miłością. Jak juz pisałem ze miłośc jest fundamentem, a seks tylko wypełni niekóre pękniećia, tworząc ze związku niezniszczalną skałę. Ale zeby ta skała była niezniszczalna to musimy najpierw fundament postawić, tak aby był punktem oparcie, a potem wypełnić te luki, które zostały. Oczywiście potrafię zrozumieć ludzi którzy decydują sie na pożycie po 2-3-4 i wiecej latach związku, takie maja prawo jesli takie wyznają zasady morlane.
ja na seks przedmałżenski sie nie zgadzam, bo moje zasady wypływające z uważanego przeze mnie kodeksu etyki chrzescijanskiej nie pozwalają na to. Nawet jesli byłby to jedyny powód (ale nie jest - wczesniej napisałem troche innych...) powinniście uznać to za argument uzasadniający moje postepowanie, mimo ze mozecie go nie rozumieć.

ZenonZajebich

Tak przypadkiem znalazłem...
[link widoczny dla zalogowanych]
:D:D:D

Stefan

Według mnie tylko seks przeżywany na płaszczyźnie duchowej daje długotrwałe zaspokojenie, dlatego tworzenie już od początku podbudowy emocjonalnej, odpowiedniej atmosfery bezpieczeństwa, pozwala - moim zdaniem - przeżyć prawdziwą głębię tego, co kryje się we współżyciu - i znowu: łóże małżeńskie jest idealnym do tego miejscem. Natomiast seks odarty z uczuć daje przyjemność, ale na krótko - pożądanie znowu wzywa i szuka zaspokojenia. A im częściej uprawia się seks, tym bardziej spada poziom satysfakcji z niego i wtedy trzeba szukać nowych doznań. Bardzo często prowadzi to do rzeczy, które - w moim przekonaniu - uwłaczają pięknu zjednoczenia cielesnego i duchowego.

Ciągle nie przekonuje mnie idea seksu przedmałżeńskiego. Dla mnie jest to jedynie przykrywka na to, by bez pełnej odpowiedzialności uprawiać seks. Oczywiście rozumiem, że ktoś może mieć taką postawę, tylko czemu ukrywać to pod jakimś hasełkiem?

::Reksio::

Rogal

Seks przedmałżeński rządzi. :lol: :twisted: :wink:

Robson

::Reksio::

Spectro

Robson

kg86

Stefan

Miałem już nie robić wycieczek na temat religii, ale trochę mnie sprowokowałeś...

Spectro

Dorota S.

No dobra. Ostatnie pytanie.
Zatem jak daleko, według Was, można się posunąć przed ślubem? Kissing? Petting? "Dotykanie przez ubranie"? Bo przecież, jak pisze Stefan, istnieje (zwłaszcza w narzeczeństwie) pewien obszar intymności i bliskości, tylko jak bliska może być ta bliskość?

::Reksio::

@ Dorota:

Dobre pytanie.. :D Czemu wcześniej na to nie wpadłem.. :D A dla mnie limitem są moje fantazje.. ;) Nawet te najbardziej wyuzdane.. :D Ja uważam, że seks polegana przekraczaniu barier.. Bez tego trudno jest znać nawet samego siebie.. ;) Nie znając własnych pragnień, trudno jest znać pragnienia partnera.. Zresztą.. Ja zawsze uważałem, że w związku trzeba być czasami egoistą.. ;) Całkowita szczerość, całkowite oddanie, całkowite zaufanie, jak wszystkie "idealne" zachowania do niczego nie prowadzą..:/ Szczególnie nie prowadzą do szczęścia.. Za to pięknie je imitują..

Miałem się nie rozpisywać, ale..

@ Stefan:

Robson

A na mnie działają jak płachta takie wypowiedzi... bo takie wypowiedzi okreslają ludzi, którzy w imię swoich własnych zachcianek zrobiliby wszystko. Cóż historia zna takie przypadki.... nawet wiele i to najgorszych...

::Reksio::

@ Robson:

Też mógłbym podać parę przykładów.. Na przykład bandę zbrodniarzy na stanowisku papieża przez ładnych kilkaset lat naszej historii.. A przecież oni najgłośniej mówili o miłości do Boga i bliźniego.. Jakby dobrze policzyć to liczba ich ofiar sięgnęłaby wielokrotności ofiar ideologii Hitlera i Stalina razem wziętych.. A to w końcu Twoje niepodważalne autorytety - Kościół.. (mam nadzieję, że z równą "trafnością" wcisnąłem Ci niewypowiedziane słowa..)

Rogal

A ja mam takie pytanie zupełnie OT, ale ponieważ dział się właśnie tak nazywa, a ja nie chcę zakładać na to nowego topicu, to wstawiam tutaj:

Co Wy, chrześcijanie, sądzicie o działalności koncernu medialnego Radia Maryja i stanowisku wobec tej działalności decydentów polskiego Kościoła (episkopat Polski czy jakoś tak)? Naprawdę będę usatysfakcjonowany odpowiedziami w 2-5 zdaniach.

Pytanie kierowane w szczególności do panów Stefana i Dzendrasa, ale również do Spectro, Robsona i wszystkich innych którzy uważają się za chrześcijan i chcą na nie odpowiedzieć.

Aha i jeszcze jedno. To pytanie nie jest żadnym atakiem na Kościół, szerzeniem wrogiej propagandy GW, ani niczym w tym stylu. Po prostu mam pewne przemyślenia na ten temat poparte dokumentami ze strony [link widoczny dla zalogowanych] ale zanim coś na ten temat się wypowiem chcę znać statnowisko "strony Kościoła" jeśli mogę was tak nazwać.

Robson

Z Radiem maryja nie chce miec nic wspólnego, bo to to nie jest chrzescijanstwo. To jest po prostu przeciwienstwo wszystkiego co mozna by nazwać chrzescijanstwem. Ojciec dyrektor powinien ze skruchą pojechać sobie do tej afryki i tam przmysleć wszystko co zrobił do tej pory.

::Reksio::

Spectro

Robson