Informatyka UJ forum

Madras

Widzę hansu, że się rozumiemy ;].

Robson

@ Dorota: rodzice nauczyli mnie tak samo. I mimo ze wierze w chrzescijanskiego Boga i uwazam ze to jest ten własciwy, to jednak toleruje wiare innych ale takze oczekuje ze oni beda tolerować moją wiare i moja postawę.

Jesli ktos 1. wierzy gleboko w swojego Boga i 2. postepuje w zgodzie ze wszystkimi przykazaniami jego wiary i 3. wiara ta rodzi dobre uczynki i 4. wystrzega sie tego co złe; to dla mnie jest on w relacji równoważności z prawdziwym katolikiem i jemu tez nalezy sie zbawienie.
Ale nie postawie obok nich człowieka, o którym juz napisałem: "jestem chrzescijaninem, ale do koscioła nie chodze bo coś tam..." bo to juz jest zaprzeczenie drugiego punktu warunku koniecznego mojego pojmowania zbawienia.

Dzierżymoc

::Reksio::

@ Dzierżymoc:

Mam podobne przemyslenia na ten temat.. ;) może dlatego uważam, że zamiast skupiać się na tym, co Nas może czekać po smierci, warto się zainteresować tym, co Nas teraz otacza i właśnie na tym skupić swoją uwagę..

Crow

@Dzierzymoc, @Reksio:

A co jesli Boga rozumiec w szerszym kontekscie? Np. jako przyczyne, cel oraz istote rzeczywistosci ktora nas otacza? Bo narazie to wszyscy myslimy o Bogu jako o Bogu chrzescijanskim (czy jak go tam nazwac)... moze sprobojmy "wzniesc" sie poza taka definicje? Dostrzezmy Boga w przyczynach i zasadach rzadzacych rzeczywistoscia?

Madras

W sensie Bóg jako zasady fizyki? Kiedyś mi to chodziło po głowie.

Crow

Wiecej... Bog ukryty w zasadach fizyki i np. matematyki... albo zasady dzialania wszechswiata wynikajace z istoty Boga jako stworcy, poczatku i istnienia rzeczywistosci.

Spectro

A ja zadam przewrotne pytanie: dlaczego ludzie chcą, aby jakiś bóg jednak istniał? Czy to czasem nie sprowadza się do tego, że jednak Bóg istnieje? (Drugie pytanie nie jest wbrew pozorom pytaniem retorycznym).

kg86

topic schodzi na temat pt: dlaczego ludzie wierza w Boga, wiec dorzuce swoje 3 grosze ;)

dzendras

Spectro

@kg86:
Ten tekst jest neutralny wobec kwestii istnienia Boga. Ale ten pluszowy miś jednak istnieje. Dlaczego więc ludzie są tak skonstruowani, że tego misia tak potrzebują? Dlaczego potrzebujemy wierzyć w Boga? Po co nam metafizyczne poglądy? Czy to tylko efekt wyższego stadium ewolucji czy jednak czegoś jeszcze?

Crow

A moze efekt dostrzegania harmonii w otaczajacym nas swiecie? To ze zspozoru chaotyczne zdarzenia wydaja sie w szerszym spojrzeniu byc uporzadkowane? Ze np. z chaosu i nieokreslonosci mechaniki kwantowej otrzymujemy regularne prawa fizyki w duzej skali?

Fen

może tez spróbuję dorzucić swoje trzy grosze do tej dyskusji...

moje poglądy na wiarę są można powiedzieć dośc sprzeczne ze sobą: z jednej strony polegam na "logicznym" myśleniu i stwierdzam, że Bóg jest tylko wymysłem ludzi po to tylko aby lepiej nam się żyło na świecie, po to abyśmy myśleli, że nie jesteśmy sami, że mamy Ojca, że życie nie polega jedynie na przypadku lub prawach Fizyki/Matematyki. Ale z drugiej strony zostałem wychowany w bardzo wierzącej katolickiej rodzinie i nie mogę powiedzieć aby było mi źle chodząc do Kościoła i wyznając prawdy tam głoszone. Czasem nawet czuję, że tam pójść powinienem bo mi to pomoże (chociaż może to wynikać tylko z nawyków, które dała mi rodzina).

Patrzę też na religie (jako ogół, a nie konkretną, wybraną) jako potężne "narzędzie" do zarządzania swoim życiem. Wiadomo, że każdy z nas ma swoje sumienie i moralność, ale religie tak jakby poskładały nasze naturalne prawa w pewien zbiór. Z niektórymi oczywiście można się nie zgadzać, ale w większości są one dobre i mogą bardzo pomóc.

Nie każdy jest też Ensteinem i wielu ludziom w zupełności wystarcza ich wiara i religia i nie zastanawiają się oni dlaczego jest tak a nie inaczej - po prostu wierzą. Nie twierdzę jednak, że niewiedza jest dobra... ale niektórym ona w zupełności wystarcza.

ten topic jest już dość duuuży i chyba macie świadomośc, że takie filozoficzne temat z reguły nie mają końca :D

Crow

I dobrze ze niemaja konca... dzieki temu filozofia jest taka przyjemna :D

kg86

Spectro

Madras

Stefan

@Reksio: dlaczego wybitnie? Dlaczego płytka? Nie rozumiem.
@kg86: porównanie z misiem jednak nie jest zbyt trafne. Sugerujesz jakoby wiara była dziecinadą, a jest inaczej, bo wiara kształtuje się przez całe życie, najsilniej w okresie dojrzewania. Na tym etapie wiele osób odrzuca wiarę, ale wiele osób też zaczyna świadomie i z własnego wyboru wierzyć. Poza tym Bóg to nie misio, bo dziecko jest panem misia, a z Bogiem jest dokładnie na odwrót. Wiara prowokuje do wielu pytań nt. celowości, ostateczności, sensu, więc nie jest drogą, która daje bezpieczeństwo i spokój duchowy. Mnie się wydaje, że ten spokuj można osiągnąć, gdy odrzuci się metafizykę - "nie ma się nad czym zastanawiać, bo nie ma nic". A zabranie "misia ateizmu" powoduje takie niepokoje i poszukiwania duchowe, jakie ma Dorota. Ale zgodzę się z kolejną Twoją wypowiedzią: ateiści mają pustkę, teiści mają celowość.

Rogal

Imho wiara taka a nie inna jest związana z okresem dziecięcym a nie z dojrzewaniem. Spójrz na to w ten sposób: gdyby w szkołach nie uczono religii katolickiej a islamu i gdyby Twoi rodzice / dziadkowie nie byli katolikami tylko muzułmanami, to Ty też na 99,9% byś nim był. Tak więc można powiedzieć, że wiara taka a nie inna zależy tylko w minimalnym stopniu od wyboru danej jednostki, a w zdecydowanej większości od tego, co ktoś inny mu narzuca.

Spectro

@Rogal:
W wieku dziecięcym - owszem. Oczywiście, w danym miejscu w danej kulturze jesteśmy bardziej skłonni utożsamiać się z wiarą, którą wyznaje większa część danego społeczeństwa. Ale, jak to napisał Stefan, w okresie dojrzewania zaczynamy sobie zadawać pytania, które determinują dalszy rozwój naszej duchowości. Przynajmniej w naszej kulturze. Co do wyznawców islamu, to ze zmianą wiary są pewne... hmmm... problemy. Taka kultura. Ale to nikomu nie zabrania świadomie zastanawiać się nad sensem wiary i religii. A te rozmyślania najbardziej intensywne właśnie są u nastolatków. Wiem to, o dziwo, nawet z doświadczenia. Ludzie po 20stce już raczej mniej się zastanawiają, a bardziej wierzą w to, do czego doszli będąc nastolatkami. Mają już pewne spojrzenie na życie i doświadczenia, które ich utwierdzają w słuszności ich toku rozumowań religijnych.

kg86

@Stefan - to nie ja sugeruje, tylko autor tego cytatu... a to, ze sie z tym cytatem zgadzam, to juz inna kwestia ;)